Cynthia Erivo uważa, że seria Wicked jest ‘zjawiskiem kulturowym’

38-letnia aktorka zagrała Elphabę w filmowych adaptacjach musicalu i twierdzi, że zielona czarownica „zawsze będzie częścią” jej osoby.

Cynthia Erivo uważa, że seria Wicked jest ‘zjawiskiem kulturowym’

38-letnia aktorka zagrała Elphabę w filmowych adaptacjach musicalu i twierdzi, że zielona czarownica „zawsze będzie częścią” jej osoby.

Cynthia powiedziała w rozmowie z Variety: “Chciałabym jej podziękować za to, że wprowadziła mnie w nowy rozdział mojego życia, o którym nawet nie śniłam.

„To nie jest tylko popularny film – to zjawisko kulturowe. Jestem naprawdę wdzięczna, że byłam naczyniem, przez które ta postać mogła zostać ożywiona. Zawsze będzie częścią mnie. Zdecydowanie ma duży kawałek mojego serca.”

Cynthia wyjaśniła, że jest najbardziej dumna ze sposobu, w jaki Elphaba pomaga ludziom z problemami.

Wyznała: „Widziałam talk show z młodą dziewczyną, która właśnie pokonała raka. Powiedziała, że widząc mnie bez włosów, poczuła, że ona też się w tym odnajdzie. To są momenty, które naprawdę zmieniają wszystko – świadomość, że ludzie spotykają się ponownie dzięki tej postaci. To dla mnie naprawdę wyjątkowe.”

Gwiazda wyjaśniła, że może odnieść się do poczucia bycia niezrozumianą jak Elphaba, ale nauczyła się z tym żyć.

Erivo powiedziała: „Myślę, że nauczyłam się to akceptować. Nie mogę zmienić zdania ludzi.

„Miałam momenty, kiedy dobre intencje kończyły się źle. To mi uświadomiło, że nie możesz zadowolić wszystkich. Wszyscy nie zrozumieją, kim jesteś, a niektórzy nie będą chcieli.

“Nic nie szkodzi. Nie mogę zmienić zdania każdej osoby na świecie, ale moim zadaniem jest wzrastać jako człowiek i być tym, co kim według mnie powinen być dobry człowiek. Tylko to mogę zrobić.”

Cynthia opisała nagranie piosenki No Good Deed jako jedną z najtrudniejszych części produkcji, ponieważ nagrywała ją sama.

Powiedziała: „To były najbardziej szalone dni nagraniowe i czułam się naprawdę samotna. Nikogo tam nie było. Byłam tylko ja. Nie widziałam nawet Jona (M. Chu, reżysera). Pusty pokój z cokołami i całą resztą.

„Scenografia była stworzona, ale niebieski ekran był wokół nas. Więc tak naprawdę miałam tylko wyobraźnię.”